Skilgreining á stjórnklefi

Eftirlitsstofnanir gegna mikilvægu hlutverki í sjálfstýringu nútíma plantna og framleiðsla þessara plantna fer eftir rétta dreifingu og eftirlit með flæðandi fjölmiðlum. Þessar reglur, hvort sem orku skiptast á, þrýstingslækkun eða einföld ílát í brjósti, krefst þess að lokaeftirlitsþættir verði lokið.

Stýrisventillinn virkar sem breytilegt viðnám í pípunni. Það breytir óstöðugleika ferlisvökvans eða veitir þrýstingsfall í lamunarflæðisaðstæðum sem orsakast af því að breyta lokavistun eða "núningi". Þetta þrýstingslækkunarferli er oft vísað til sem "inngjöf". Fyrir gas er það nálægt segamyndandi ástandi í vöðva og frávikið byggist á óhugsuninni á gasinu (Joule-Thomson áhrif). Þegar um er að ræða vökva er þrýstingurinn neyttur með óstöðugleika eða seigfljótandi núningi, sem bæði breytir þrýstingnum í hita og leiðir til lítilsháttar hækkun á hitastigi.

Algeng stjórnslásur samanstendur af þremur meginhlutum. Fyrsti hluti er viðkvæm hluti, sem er venjulega sendandi. Það er tæki sem hægt er að nota til að mæla breytur ferli sem er stillt, svo sem þrýstingur, stig eða hitastig. Framleiðsla sendisins er send til eftirlitsbúnaðarins, eftirlitsstofnanna, sem ákvarðar og mælir frávikið milli setu eða óskaðs gildis og raunverulegt gildi ferils breytu og sendir leiðréttingarmerkið eitt eftir annan til loka stjórnbúnaðarins - aðlögunarloki. Lokinn breytir flæði vökvans þannig að ferli breytur nái tilætluðu gildi.

Stýrisventilinn tilheyrir röð stjórnloka. Meginmarkmiðið er að stilla þrýsting, flæði, hitastig og aðrar breytur miðilsins, sem er endanlegt stjórnhluti í ferlinu.